Asset Publisher
Urządzanie lasu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej
http://bip.lasy.gov.pl/pl/bip/dg/rdlp_olsztyn/nadl_strzalowo/plan_urzadzania_lasu.
Asset Publisher
Kleszcze - to warto wiedzieć!
Kleszcze - to warto wiedzieć!
W gazetach pojawia się wiele artykułów na temat ataków kleszczy na człowieka. Nie należy jednak panicznie bać się tych pajęczaków.
Wybierając się do lasu, na łąkę czy na spacer po parku dobrze pamiętać o kilku zasadach:
- warto założyć ubranie z długimi rękawami i nogawkami,
- repelent przeciw kleszczom z pewnością pomoże,
- po przyjściu do domu należy dokładnie obejrzeć całe ciało,a ubranie wyprać,
- w przypadku znalezienia kleszcza należy go wyjąć pęsetą (chwytając jego głowę) lub specjalnym urządzeniem, a miejsce po wkłuciu zdezynfekować,
- jeśli nie uda się usunąć kleszcza w całości - należy udać się do lekarza,
- miejsce po kleszczu należy obserwować, nawet miesiąc później może pojawić się rumień wędrujący (czerwona plamka rozchodząca się wokół rany, z czasem ma postać okręgu o czerwonej krawędzi),
- gdy pojawi się rumień - świadczy o zarażeniu się boreliozą, należy zgłosić się do lekarza.
Warto wiedzieć, że kleszcze mogą uaktywnić się już w lutym, przy temperaturze +5 stopnia C.
Człowieka może stać się żywicielem dla trzech stadiów rozwojowych pajęczaka:
- larwy (wylega się z jaj, bardzo mała, trudna do zauważenia)
- nimfy (poczwarka)
- imago (postać dorosła, najłatwiejsza do zauważenia na ubraniu).
Kleszcze lokują się na wysokości ok. 1 -1,5 m nad ziemią. Szukają żywiciela głównie tam, gdzie przebywają zwierzęta leśne.
Wgrywają się przede wszystkim w zgięciach rąk i nóg, pachwinach, za uszami, między palcami, w okolicy pępka.