Wydawca treści
Lasy regionu
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Północna część zasięgu administracyjnego olsztyńskiej dyrekcji jest bardziej urozmaicona. Z powodu większej ilości opadów i żyźniejszych gleb, głównie pochodzenia polodowcowego, występują tu drzewostany liściaste i mieszane.
Część środkowa charakteryzuje się nieco słabszymi siedliskami, które powstały na terenach moren czołowych oraz z materiałów międzymorenowych. W tej części dominują siedliska borowe świeże. Jednak w pasie od Miłomłyna do Strzałowa znajdują się największe kompleksy leśne Lasów Taborskich, Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej i Puszczy Piskiej ( w części administrowanej przez RDLP w Olsztynie ) oraz najbardziej urokliwe krajobrazowo tereny leśne przeplatane licznymi jeziorami.
Najbardziej na południe wysuniętą część RDLP Olsztyn charakteryzują siedliska i zbiorowiska roślinne typowe dla terenów będących niegdyś rozlewiskami wód polodowcowych. Fakt ten decyduje dziś o składzie gatunkowym drzewostanów, gdzie niepodzielnie panuje sosna oraz brzoza - gatunki najmniej wymagające co do żyzności gleby.
KLIMAT
Duże zróżnicowanie drzewostanów wynika również z tego, że na obszarze RDLP klimat kontynentalny ściera się z klimatem atlantyckim i dlatego też znajdziemy tutaj fragmenty drzewostanów typowych dla obszarów borealnych jak i drzewostany charakterystyczne dla terenu Pomorza.
Cechy klimatu na terenie RDLP w Olsztynie:
- ilość opadów rocznych 500 mm - 634 mm,
- średnia temperatura 7,0 - 7,7oC,
- okres wegetacji wynosi od 190 dni do 200 dni.
GLEBY I SIEDLISKA
Pod względem gatunku panującego w drzewostanach, lasy olsztyńskie można podzielić na trzy rejony. Największy z nich, obejmujący Kurpie oraz południowe części Warmii, Mazur, to rejon z drzewostanami sosnowymi. W części północnej przeważają dąb i świerk pospolity. W zachodniej części występuje buk. W ujęciu statystycznym gatunkiem dominującym w olsztyńskich lasach jest sosna. Pozostałe gatunki zajmują:
- Brz - 10%,
- Db, Kl, Wz, Js - 8%,
- Ol, Św - po 6%,
- Bk - 4%.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Gospodarka łowiecka w Nadleśnictwie Strzałowo
Gospodarka łowiecka w Nadleśnictwie Strzałowo
Gospodarka łowiecka na terenie nadleśnictwa realizowana jest na podstawie wieloletniego oraz rocznych łowieckich planów hodowlanych.
Na obszarze nadleśnictwa Strzałowo gospodarka łowiecka prowadzona jest na powierzchni 37 492 ha, w tym powierzchnia leśna 20 925 ha. Teren dzierżawiony przez koła łowieckie (KŁ "ŻURAW" Ruciane-Nida, KŁ "RYŚ" Dźwierzuty), którym administruje nadleśnictwo zajmuje powierzchnię 17414 ha, w tym powierzchnia leśna 7913 ha. Pozostałą powierzchnię, wraz z częścią powierzchni sąsiedniego nadleśnictwa zajmuje Ośrodek Hodowli Zwierzyny Nadleśnictwa Strzałowo. Ogólna powierzchnia ośrodka wynosi 20078 ha, w tym powierzchnia leśna 13012 ha.
W skład Ośrodka Hodowli Zwierzyny wchodzą dwa obwody łowieckie 204, 231 położone na terenach obrębów Strzałowo i Krutyń. Zasobność siedlisk na terenie ośrodka jest zróżnicowana, siedliska lasowe występują głównie na obwodzie 204 (obr. Strzałowo 95,5%) oraz w północnej części obwodu 231 (obr. Krutyń 47%). Pozostałą powierzchnię leśną zajmują siedliska borowe oraz niewielki procent siedlisk wilgotnych. Teren ośrodka pokryty jest siecią zbiorników i cieków wodnych, których powierzchnia stanowi ponad 10 % ogólnej powierzchni ośrodka. W sąsiedztwie powierzchni wód otwartych występują siedliska wilgotne i tereny bagienne.
Na terenie ośrodka występują pospolicie jeleń europejski, sarna, dzik. Spotkać tu można również takie gatunki jak wilk, ryś, bóbr, wydra, lis, jenot oraz całą gamę innych gatunków zwierząt. Największe ptaki to gnieżdżący się na terenie ośrodka bielik, orlik krzykliwy, rybołów, kania oraz inne gatunki ptaków żyjące na niżu naszej strefy klimatycznej.
Celem funkcjonowania Ośrodka Hodowli Zwierzyny jest między innymi doskonalenie efektywności gospodarowania populacjami zwierząt dziko żyjących ze szczególnym uwzględnieniem populacji jelenia europejskiego (mazurskiego), którego jakość osobnicza jest ogólnie znana i ceniona.
Kompleks Puszczy Piskiej wraz z mozaiką sąsiadujących gruntów rolnych, w tym dużych powierzchni użytków zielonych stwarza bardzo dogodne warunki bytowania zwierzynie dziko żyjącej.