Wydawca treści
Historia Nadleśnictwa Strzałowo
Nadleśnictwo Strzałowo utworzono w roku 1870 z części nadleśnictw Krutyń i Mikołajki. Nowo powstałe nadleśnictwo otrzymało nazwę Pfeilswalde na cześć wybitnego niemieckiego uczonego i filozofa dr. Friedricha Wilhelma Leopolda Pfeila (1783-1859). Siedzibę nadleśnictwa wybudowano w 1873 roku. Dziś także służy ona kolejnym pokoleniom leśników.
Początkowo swoim zasięgiem nadleśnictwo Strzałowo obejmowało powierzchnię 7 332 ha, w tym 6 436 pow. leśnej i 546 ha pow. nieleśnej. 350 ha powierzchni zajmowały jeziora.
W składzie gatunkowym drzewostanów nadleśnictwa dominowała, podobnie jak dzisiaj, sosna - 93%, 2% stanowił świerk, pozostałe gatunki 5%. Sosna była także gatunkiem pozyskiwanym w największej ilości -20 000 m³ rocznie. W tym samym czasie – przed II wojną światową pozyskiwano 3 400 m³ świerka, 250 m³ dębu oraz 1350 m³ pozostałych gatunków. Łączny etat cięć wynosił więc 25 000 m³ drewna.
Pierwszym nadleśniczym w Strzałowie został Of Koch. Po nim urząd ten sprawowali m. in.:
- Of Roecknera – w latach 1873 - 1893
- Of Hoffmann - w latach 1894 – 1902
- Of v. Krosig - w latach 1903 – 1907
- Of Friedrich Engels - w latach 1907 – 1937
Ostatnim nadleśniczym powoływanym przez administrację niemiecką był Fm Georg Augstein. Z chwilą zakończenia działań wojennych na terenie powiatu mrągowskiego (rok 1945) na stanowisko nadleśniczego powołany został Tadeusz Paciorkowski. Pełnił on tę funkcję przez rok.
W roku 1945 nadleśnictwo otrzymało nazwę Strzałowo, która pochodzi od niemieckiego słowa pfeil oznaczającego strzałę do łuku. Obszar nadleśnictwa po wojnie obejmował tereny byłych poniemieckich lasów państwowych (pow. 7 064,85 ha) oraz pięciu kompleksów lasów majątkowych i drobnej własności (pow. 659,83 ha ), które przejęto oficjalnie w roku 1947.
Kolejne zmiany terytorialne nastąpiły w roku 1973. Wówczas w skład nadleśnictwa Strzałowo weszły jako obręby leśne dotychczasowe nadleśnictwa Krutyń i Mikołajki. W roku 1979 do nadleśnictwa włączono obręb Babięta utworzony z części terenów nadleśnictwa Racibór i Spychowo. W tym samym czasie nadleśnictwo Strzałowo przekazało nadleśnictwu Maskulińskie obręb Mikołajki oraz tereny z obrębów Strzałowo i Krutyń położone w województwie suwalski. Łączna powierzchnia nadleśnictwa wg stanu na dzień 1.01.1979 r. wynosiła 19839,75 ha. Powstał wówczas podział administracyjny nadleśnictwa Strzałowo na trzy obręby leśne: Strzałowo, Krutyń, Babięta. Podział ten obowiązuje do dziś.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Gospodarka łowiecka w Nadleśnictwie Strzałowo
Gospodarka łowiecka w Nadleśnictwie Strzałowo
Gospodarka łowiecka na terenie nadleśnictwa realizowana jest na podstawie wieloletniego oraz rocznych łowieckich planów hodowlanych.
Na obszarze nadleśnictwa Strzałowo gospodarka łowiecka prowadzona jest na powierzchni 37 492 ha, w tym powierzchnia leśna 20 925 ha. Teren dzierżawiony przez koła łowieckie (KŁ "ŻURAW" Ruciane-Nida, KŁ "RYŚ" Dźwierzuty), którym administruje nadleśnictwo zajmuje powierzchnię 17414 ha, w tym powierzchnia leśna 7913 ha. Pozostałą powierzchnię, wraz z częścią powierzchni sąsiedniego nadleśnictwa zajmuje Ośrodek Hodowli Zwierzyny Nadleśnictwa Strzałowo. Ogólna powierzchnia ośrodka wynosi 20078 ha, w tym powierzchnia leśna 13012 ha.
W skład Ośrodka Hodowli Zwierzyny wchodzą dwa obwody łowieckie 204, 231 położone na terenach obrębów Strzałowo i Krutyń. Zasobność siedlisk na terenie ośrodka jest zróżnicowana, siedliska lasowe występują głównie na obwodzie 204 (obr. Strzałowo 95,5%) oraz w północnej części obwodu 231 (obr. Krutyń 47%). Pozostałą powierzchnię leśną zajmują siedliska borowe oraz niewielki procent siedlisk wilgotnych. Teren ośrodka pokryty jest siecią zbiorników i cieków wodnych, których powierzchnia stanowi ponad 10 % ogólnej powierzchni ośrodka. W sąsiedztwie powierzchni wód otwartych występują siedliska wilgotne i tereny bagienne.
Na terenie ośrodka występują pospolicie jeleń europejski, sarna, dzik. Spotkać tu można również takie gatunki jak wilk, ryś, bóbr, wydra, lis, jenot oraz całą gamę innych gatunków zwierząt. Największe ptaki to gnieżdżący się na terenie ośrodka bielik, orlik krzykliwy, rybołów, kania oraz inne gatunki ptaków żyjące na niżu naszej strefy klimatycznej.
Celem funkcjonowania Ośrodka Hodowli Zwierzyny jest między innymi doskonalenie efektywności gospodarowania populacjami zwierząt dziko żyjących ze szczególnym uwzględnieniem populacji jelenia europejskiego (mazurskiego), którego jakość osobnicza jest ogólnie znana i ceniona.
Kompleks Puszczy Piskiej wraz z mozaiką sąsiadujących gruntów rolnych, w tym dużych powierzchni użytków zielonych stwarza bardzo dogodne warunki bytowania zwierzynie dziko żyjącej.