Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Niezwykła rzeka
Niezwykła rzeka
Krutynia należy do najbardziej malowniczych rzek w Polsce. Warto ją zobaczyć i przepłynąć nią, nawet jesienią.
Las to nie tylko drzewa, rośliny, grzyby, zwierzęta małe i duże, ale również miejsca ważne pod względem historycznym, przyrodniczym i kulturowym. Na obszarach leśnych znajdują się wyjątkowe obiekty stworzone przez ludzi lub naturę. Każde z zaprezentowanych miejsc wzbudza emocje, inspiruje do działania, zwłaszcza artystów i naukowców. Ważną rolę w ochronie, udostępnianiu i popularyzacji opisywanych terenów odgrywają okoliczni mieszkańcy, a wśród nich leśnicy – dbający o przyrodę i dziedzictwo kulturowe obszarów, na których gospodarują.
Nurt czysty i przejrzysty – Krutynia
To jeden z najpiękniejszych, owiany wspomnieniami pokoleń kajakarzy, piętnastokilometrowy szlak wodny. Rzeka płynie leniwie szerokim korytem o piaszczystym dnie. W płytkiej i przejrzystej wodzie widać zielone cienie szczupaków oraz ławice sielaw. Niektóre z nadrzecznych kamieni wyglądają jak zbroczone krwią. To szkarłatne plamy porastających je tajemniczych glonów – krasnorostów. Każdego lata napływa tutaj rzesza turystów tworząc zatory kajakowe, niczym na deptaku na sopockim molo. Poza sezonem, ruch w miejscowości zamiera i Krutyń znów staje się spokojną wioską. Spływ Krutynią to z pewnością doskonała forma spędzenia czasu w sposób aktywny, a przy okazji zobaczenia tego co na Mazurach najcenniejsze – przepięknej, dziewiczej przyrody.
Z rzeką jaką jest Krutynia wiąże się miejscowość o podobnej nazwie - Krutyń. Będąc w tej urokliwej wsi warto zajrzeć do Muzeum Przyrodniczego, które położone jest w samym jej centrum. Wzrok przyciąga już sam drewniany budynek będący przykładem drewnianej mazurskiej architektury. A wewnątrz kryje się świetnie przygotowana wystawa przyrodnicza, o której opowiedzą niezwykle sympatyczni pracownicy Mazurskiego Parku Krajobrazowego.
Krutyń to nie tylko sąsiedztwo rzeki. To także wszechobecy las. A w nim kręte i różnorodne ścieżki. Warto wyruszyć na niespieszny spacer ich szlakiem. Po drodze można spotkać pomniki przyrody, np. Zakochaną parę. Blisko wsi znajduje się ścieżka prowadząca do owianych aurą tajemniczości jeziorek dystroficznych.
Link do artykułu o niezwykłych miejscach w terenach zarządzanych przez Lasy Państwowe.
