Asset Publisher
Użytkowanie lasu w nadleśnictwie Strzałowo
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
- cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa
i odtworzenie drzewostanów; - cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane
i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu; - cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Drewno pozyskują pilarze zatrudnieni w Zakładach Usług Leśnych (ZUL) (są one wyłaniane do wykonywania robót leśnych w wyniku przetargu). Zakłady te dysponują również harwesterami.
Asset Publisher
Wilczym szlakiem
Wilczym szlakiem
Fot. Adam Cisowski
Fot. Adam Cisowski
Fot. Adam Cisowski
7 lipca w Wilczym Szańcu na Mazurach odbyło się oficjalne otwarcie pierwszego etapu Wielkiego Szlaku Leśnego. Tak zwany „Wilczy Szlak" to osiem obiektów na terenie całej Polski, które są tematycznie związane z wilkiem.
Nie przez przypadek otwarcie „Wilczego Szlaku" odbyło się w byłej wojennej kwaterze Hitlera na Mazurach. „Wilczy Szaniec" od kwietnia bieżącego roku jest zarządzany przez Lasy Państwowe. Leśnicy z Nadleśnictwa Srokowo odzyskali ten obiekt po dwuletnie batalii sądowej z prywatnym dzierżawcą. – „Wilczy Szaniec" to jedno z głównych centrów, z których będzie rozprzestrzeniał się Wielki Szlak Leśny – mówił podczas uroczystego otwarcia dr inż. Konrad Tomaszewski, Dyrektor Generalny Lasów Państwowych. - Docelowo taki szlak ma stanowić sieć obejmującą głównie tereny leśne w całym kraju. Znajdą się na nim m.in. ścieżki edukacyjne czy obiekty dziedzictwa kulturowego. Będzie to kompleksowa oferta pobytowa, która będzie obejmować rozmaite formy wypoczynku od rekreacji po turystykę krajoznawczo-historyczną.
W skład „Wilczego Szlaku", który jest pierwszym etapem tworzenia „Wielkiego Szlaku Leśnego" weszły m.in. także takie obiekty, jak ośrodek rehabilitacji zwierząt dzikich prowadzony przez Nadleśnictwo Olsztynek (tu znajduje się jedyna w północnej Polsce specjalistyczna woliera do leczenia wilków), czy arboretum w Karnieszewicach, gdzie rośnie wawrzynek wilczełyko. Otwarcie nowego szlaku było też okazją do zaprezentowania tego, co już na terenie „Wilczego Szańca" zrobili leśnicy. W jednym z budynków wspólnie z Muzeum II Wojny Światowej otworzyli wystawę, która pokazuje czym był niemiecki nazizm. – To tylko niewielki wycinek dużo większej wystawy, której otwarcie planujemy w najbliższej przyszłości – zdradził Zenon Piotrowicz, nadleśniczy Nadleśnictwa Srokowo.
Otwarciu towarzyszyło stoisko edukacyjno-promocyjne Lasów Państwowych przygotowane przez nadleśnictwa: Srokowo, Spychowo, Mrągowo, Olsztynek i Strzałowo.
